خاطرات فوتبالی با محمد خاکپور؛ از نایب قهرمانی آسیا با پرسپولیس تا جام جهانی و خداحافظی در mls

محمد خاکپور، یکی از مدافعان خوب فوتبال ایران در دهه هفتاد بود که سابقه بازی برای پرسپولیس، بهمن کرج، پاس تهران و شاهین تهران را داشت و در لیگ برتر سه کشور سنگاپور، ترکیه و آمریکا حضور پیدا کرد.

طرفداری | محمد خاکپور، زاده یکم اسفند 1347 در محله نازی آباد تهران است. او در پست های دفاع وسط، دفاع راست و هافبک دفاعی بازی می کرد. اولین باشگاه خاکپور، شاهین تهران بود که او در سال 1364 وارد این باشگاه شد. اولین بازی اش با پیراهن شاهین تهران، در دیدار هفته پنجم جام باشگاه های تهران در سال 1365 رقم خورد که به جای سعید سلطانی فر در دقیقه 89 وارد زمین شد. در سال 1368، این بازیکن راهی پاس تهران شد و سه سال در این باشگاه حضور داشت. خاکپور یکی از مدافعان فیکس پاس بود و در این تیم بازی های خوبی را به نمایش گذاشت.سال 1370، محمد خاکپور راهی باشگاه پرسپولیس شد و سه سال در این باشگاه حضور داشت. او در ترکیب ثابت باشگاه پرسپولیس در جام برندگان آسیا در فصل 93-1992 حضور داشت و به همراه این باشگاه، به فینال این مسابقات راه یافت. در فینال جام برندگان، پرسپولیس در دو بازی رفت و برگشت، در مجموع 1-2 بازی را واگذار کرد تا نایب قهرمان این مسابقات شود. مقصد بعدی او، باشگاه بهمن کرج بود که در فصل 74-1373 جام حذفی ایران، با حضور این بازیکن، پس از حذف تیم هایی چون استقلال، بانک ملی و فتح تهران، به فینال رسید و در نهایت، پس از برتری 2-1 در مجموع دو بازی رفت و برگشت برابر تراکتور، قهرمان این تورنمنت شد. خاکپور در این فصل از جام حذفی، گل سوم بهمن را در دیدار برابر استقلال تهران در مرحله یک هشتم نهایی به ثمر رساند.پس از قهرمانی بهمن در جام حذفی، این باشگاه در مسابقات جام برندگان آسیا در فصل 96-1995 حضور پیدا کرد. بهمن در این مسابقات، پس از حذف ووستوک اوسکمن قزاقستان، به دیدار الطلبه عراق رفت. خاکپور در دیدار برگشت در عراق، برابر این باشگاه گلزنی کرد اما در نهایت، این الطلبه بود که به مرحله بعد صعود کرد. در نقل و انتقالات زمستانی 1996 میلادی، خاکپور لژیونر شد و راهی باشگاه گیلانک سنگاپور شد. این انتقال به صورت قرضی صورت گرفته بود. او در شش ماه حضورش در این باشگاه، در 43 بازی به میدان رفت.او سپس شش ماه به بهمن بازگشت و در نقل و انتقالات زمستانی 1997، به وان اسپور در سوپرلیگ ترکیه پیوست. خاکپور در هفته بیستم و دیدار تیمش برابر زیتینبورنوسپور، برای نخستین بار پیراهن وان اسپور را پوشید و در پنج دقیقه پایانی مسابقه، به زمین بازی فرستاده شد. در هفته بیست و یکم و دیدار برابر آنتالیاسپور، او در ترکیب ثابت تیمش قرار گرفت و در پست هافبک دفاعی بازی کرد. خاکپور تا پایان فصل، در 13 بازی برای این باشگاه بازی کرد و به وان اسپور، کمک کرد تا با سه امتیاز اختلاف از منطقه سقوط، در سوپرلیگ ترکیه باقی بماند. انتقال قرضی بعدی او، بازگشت به پرسپولیس بود. خاکپور سپس یک سال در بهمن بازی کرد و در سال 1999 و پس از حضور در جام جهانی، پیشنهادی از باشگاه نیویورک مترواستارز در ام ال اس آمریکا دریافت کرد و در نهایت، راهی ینگه دنیا شد. او از هفته بیستم فصل 1999، در ترکیب تیمش برابر شیکاگو فایر، حضور پیدا کرد. خاکپور در دو فصل، آمار 20 بازی را در این باشگاه به ثبت رساند. از جمله افراد مشهوری که در این باشگاه با خاکپور کار کردند می توان به تیم هاوارد، دروازه بان مطرح آمریکایی اشاره کرد. او در سال 2000 میلادی و 1379 شمسی، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.اولین بازی ملی خاکپور برای تیم ملی ایران، در سال 1989 میلادی برابر تیم ملی چین به ثبت رسید. هشت سال بعد و جدال تیم ملی ایران برابر مالدیو در انتخابی جام جهانی 1998، این بازیکن بازوبند کاپیتانی تیم ملی ایران را بر بازو بست. اولین گل ملی خاکپور، در جدال ایران برابر جامائیکا در جام ال جی به ثبت رسید و این گل، گل پیروزی بخش تیم ملی ایران در این بازی بود. خاکپور یکی از اعضای تیم ملی ایران در راه صعود به جام جهانی 1998 بود و در دو دیدار مهم تاریخ ایران برابر استرالیا، 90 دقیقه بازی کرد و در هر دو بازی، یک کارت زرد دریافت کرد. او در هر سه بازی ایران در جام جهانی 1998، در ترکیب ثابت حضور داشت و در تمامی دقایق جام جهانی بازی کرد. بازی های آسیایی 1998، تجربه بعدی خاکپور در تورنمنت های ملی بود و او به همراه ایران، به قهرمانی این مسابقات رسید. او در دیدار مرحله گروهی این تورنمنت برابر تاجیکستان، یکی از گل های ایران را با شلیکی از راه دور، به ثمر رسانده بود. آخرین بازی ملی او، دیدار ایران و مکزیک در سال 2000 میلادی بود و این بازیکن، 46 بازی ملی و دو گل را به ثبت رساند. او مربیگری را در سال 1384، با حضور در کادر فنی باشگاه فولاد به سرمربی گری محمد مایلی کهن آغاز کرد. اولین تجربه او به عنوان سرمربی، در استیل آذین رقم خورد که از هفته هفدهم لیگ برتر ایران در فصل 90-1389 تا هفته بیست و چهارم دوام داشت. تجربه بعدی او، کار در تیم ملی امید ایران بود که با قهرمانی در مسابقات امیدهای غرب آسیا همراه بود.